Cum pro auctis ubique terrarum Ecclesiae sanctae negotiis etiam Purpuratorum Patrum numerum amplificare oporteret, quibus in agendis et ad exitum perducendis rebus Romani Pontifices uti consueverunt, et cum vero Cardinalicii Tituli ac Diaconiae satis non essent omnibus Patribus, aeque fieri existimavimus, si iis Urbis templis, Titulo dari solitis, templum etiam S. Marci in Agro Laurentino adderemus, quod non una de causa egregium habetur. Suprema ideo et apostolica Nostra potestate templum illud presbyterali cardinalicio titulo honestamus, datis iuribus et privilegiis, quae huiusmodi Romanae sacrae aedes habent. Mandamus praeterea ut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eius cura qui templo S. Marci in Agro Laurentino praeest, publice clero atque populo legantur, die recurrente festo de praecepto, peractaeque rei congruum documentum ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittatur, de more signatum sigilloque impressum.

     Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore volumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum res est religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionis efficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officere poterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praeterea haec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpere liceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typis impressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiastica dignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellione sint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur, si ostenderetur.

     Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii, anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostri decimo.

Digitized and marked up by Salvador Miranda (2014), from Acta Apostolicæ Sedis, LXV (1973), 139-140.

©1998-2018 Salvador Miranda.